Hayatımı ayırdım dört parçaya.
Giriş, gelişme, sonuç, dördüncü sen.
Bitmiyor günler geçmiyor geceler.
Yaşamında bir anlamı kalmadı
Kitabını yazdım sensiz hayatın,
Adını sen koy.
Zaman zaman dalıp gidiyorum da,
Sensizliğin sancısını yaşıyorum.
Sensizlik vakti olmuş hüzün vakti.
Resmini çizdim de yalnızlığın
Tarifini yaptım çaresizliğin
Adını sen koy
Sarardı soldu bahçemdeki güller.
Bir rüzgar çıktı, savruldu yapraklar.
Ne kadar inkar etse diller, ele verir gözler.
Unutamazsın geçmişteki yaşanılanları
Manası yok diyorsan hayatın,
Adını sen koy
Bir masal gibiydi geçen günler,
Kim görse ne de yakışıyorsunuz derdi.
Gezdiğimiz gördüğümüz yerler dillenseydi
Mutluluğun resmini çizerdi.
Mutluluk bu değilse,
Adını sen koy
Tanrım böyle yazmış kaderi
Gidenler gelmez bir daha geri
Tüm suçu yüklesen de bana
Ne geri getirir zamanı, Ne de avutur yalanı,
Bir hikaye oldu yaşananalar,
Adını sen koy.
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)