Adını Sen Koy Şiiri - Mustafa Gülcan 1

Susan zamanlar getirdim sana
Yollar getirdim kana belenmis
Tecavüze ugramis yıldızlar getirdim
Bulutlar getirdim en gaddarından
Seller getirdim tanimadigim
Tarihte bu günler,dünler getirdim
Adını sen koy
Sana dalinda kuruyan
tomurcuklar getirdim
13 ünde tecavüze ugramiş çocuklar
yaşanmamiş yillar getirdim
ugurlar getirdim,zilanlar getirdim
erdallar getirdim,
korkma sana kuru ekmekler getirdim
asgari ücretle gecinen
cambazlar getirdim
bankalar getirdim
bir verip beş alan
sana bayramlar getirdim
içinde bir parça sevinç kalmayan
eski esyalar getirdim
üstünde eski aşklar yaşanan
Adını sen koy deseydim acılarımın,
Ne derdin?
Sevinçleri sakla desem
Nereye saklardın?
Bütün gün gözümden dökülen yaşlarla
sana geldim
Ölüm sessizlikmiş Yeni öğrendim
Diyemediklerim vardı Sustum
sen söyle demedim,
Adını koyamadıgım sorularım vardı
Sen gelecektin ya bekledim...
Ve bütün soruların cevapları verilecekti
Sen dostumdun oysa
Bütün aşklardan daha kutsal
Sen söylememiştin ben susmuştum
Ölümün beyazlığıydı aramızdaki duvar
Duyarmıydı sesimizi Aşk dileyişimizi
Sevgi haykırışımızı,Ölüm susuşlarımızı
Hadi gel gecenin koynunda
Sana sarmaşık oluyorum
Hadi gel
Dudaklarımda sesler biriktiriyorum
Çürüyen bir yüreğin kokusunu kim duyabilir
Kim yaşanmamış bir aşkı tarif edebilir
Kim dokunmadığını bir teni hissedebilir
Çürüyen bir yüreğim var benim
Dayanabilirsen kokusuna hadi gel
İşte vakit tamam diyor
Ölüm melekleri
Yirmibeşinde kurban ediliyor
bu ülkenin gençleri
Ölüme yatırılıyor bedenleri
Beni üzen sadece,
sadece erken gidişleri
Çürüyen bir yüreğin,
kim bilebilir kokusunu
Hadi kokla tenimi
Öp yüreğimden beni
Ölmekteyim...
17 sinde gibi.......08/03/2013