Kaskatı dondun kaldın kavak
Buz kesti kolun dalın bak
Dibi dolu bir yığın yaprak
Bir başına kaldı cascavlak
Oysa her bir yanın çiçekti
Dün bunların hepsi gerçekti
Gök gri yeryüzü çile çekti
Bir başına kaldı kavak
Dalı budağını kırıp koydular
Pala ile kabuğunu soydular
Kavak adını odun koydular
Ateşe yanıp kaldı kavak
Ben bir kavağım şu tepede
Ne mücadele ettim cephede
Yanmayı beklerim bir köşede
Hevesi kereste kaldı kavak
Kesti Hakkı zikreden sözümü
Canani ayazı kuruttu özümü
Öldürdü ağacımda ki gözümü
Sonunda odun kaldın kavak
Kayıt Tarihi : 17.2.2024 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!