Adını ne koyacaksın Şiiri - Dağlar Özügüç

Gönül hanemde biriktirdiğim
Değer verip büyüttüğüm
Beni ben yapan her şeyim
Kurabildiğim en güzel düşlerim
Bana ait renklerin tekmili
Kırmızının hası
Gök mavisi
Yaprak sarısı
Çimen yeşili
Unutmuşum hepsi sende kalmış
Giderken onları da götürmüşsün
Kupkuru gerçekler
Yalancı yüzler
Samimiyetsiz gülüşler
Müstehzi bakışlar
Geri Kalanlar işte bunlar
Hayatım artık sensiz ve renksiz

Gölgeler tüm ağaçların altı
Çağlayarak akan deli su
Sudaki renkli balıklar
Ormandaki eşsiz karaca
Nasıl da silinip gittiler
Bir ben kaldım
Birde senden kalan
Yastıktaki bir tel saçın
Böyle nasıl geçecek yıllar
Senden çok ama çok uzakta
Sensiz ve sedasız

Arkamdaki gölgeler bile
Beni takip etmez oldular
Hepsi birer birer
Senden sonra sesizce gittiler
Acımasızca beni terkettiler
Oysa arkadaşlarının hepsi şahittiler
Sana olan derin duygularıma
Hasretim kadar mazhar olurum
Umarım senin rüyalarına
Daha ne kadar sürecek?
Bu ağır kürek cezası
Gardiyanım vicdanım
Dikilip durur başımda
Hemde yanı başımda
Dünyanın derdi de sırtımda

Bilirim geçmiş çok kıymetlidir
Hatırası cihan değer
Ama ne olduysa oldular
Bittiler tükendi geçti gittiler
Gelecek öyle mi? çok daha güzel
Hele umutla sevdiğini beklemek
Yaşanan duyguların zirvesi
Belkide en emsalsizi
Ama giden geri gelir mi
Gelse bile bizi koyduğu yerde
Olduğu gibi bulabilir mi
Hiç bilinmez,bilemezsin
Bana kalsa en iyisi
Yakaladığın şu anı yaşamak
Çünkü şimdi her şeyin kendisi

Yol yürünür
Sorun çözülür
Yeterki inancın olsun
Peki çözemediğim
Ne biliyormusun?
Bırakıp gittin ya beni
Birgün dönersen eğer
Yüzüme nasıl bakacaksın
Adını ne koyacaksın?