Adını Melekler Ansın Şiiri - Mehmet Mura ...

Adını Melekler Ansın Sevgili

Dilim seni çağırmaktan yoruldu,
Kalem seni nere yazsın sevgili.
Akmak için yine gönlüm yol buldu.
Adını melekler ansın sevgili.

Desem her gün adını uçan kuşlara.
Selam söyle desem esen rüzgara.
Dilim tutuk düşüyor ah-u zara.
Adını melekler ansın sevgili.

Kim ederdi seni ağzında feşan.
Saklar güneşlerini akşam kehkeşan.
Cümle olup olup içimden coşan.
Adını, melekler ansın sevgili.

Sırr-ı kelam oldun şiirlerimde.
Dimdik durdun yitik şehirlerimde.
Seller gibi aksan da nehirlerimde.
Adını melekler ansın sevgili.

Nicedir bu hal-i efkar kağıda.
Döndü kelam neşedeyken ağıda.
Çare sandım sır aradım ağuda.
Adını melekler ansın sevgili.

Ceşm-i siyahını resmet gözüme.
Bir yol versen bari dönsem özüme.
Denk gelmese de sözün sözüme.
İçim senle her gün yansın sevgili.

Beden yorgun eriyor azar azar.
Kader her gün bana binbir dert yazar.
Yarem bir dinlenir kahı bin azar.
Adın bende gizli kalsın sevgili

Hasret yine çağırıyor elemi.
Susmaz oldu şu gönlümün kalemi.
Sana yar mı, kul mu olsam, köle mi? .
Mevla seni bana yazsın sevgili.

Aşk pınarından kederdir akan.
Sendeki güneştir içimi yakan
Esen rüzgarındır bendimi yıkan.
Aklım sende her gün kalsın sevgili.

Üstü duman karlı dağsın sevgili.
Bulutlardan yaşlar yağsın sevgili.
Tepelerden sisler ağsın sevgili.
Dilim seni her gün ansın sevgili.

Tende kansın bana cansın sevgili.
Gönlüm sana nasıl kansın sevgili
Mehmet Murat