Adını Koyma Hiç Bir Şeyin...

En zor anıdır bu saat insanın...
Ne Tebessümün,
Ne konuşulacak kelimenin
Bir hükmü kalır..

Yaşanan,
Sanki hislerin donakaldığı bir tipi fırtınasıdır

Bırak aynı kalsın her şey..
Bu sokak, bu oda, bu dağılmış yatak,
Bütün sevişmeler yorgun, korkak,
Kutsayarak saygınlığını umursamazlığın,
Aynı kalsın, özel bir anlam katmana gerek yok
Hiç bir şeyine bu vedanın...

Ayrılıklar sevilemez...
Yokluk,
Var kılamaz
Sevdiklerinin sıcaklığını teninde...

Beklemek,
Acıyı doyumsamaktır çoğu zaman..

Beklemek övünülesi bir kavram değildir
Ve hiç olmamıştır
İnsanoğlunun değer yargıları içinde..

Özlemek
Yokluğuna paye vermektir bir insanın...

Hele bu ayrılık noktasında,
Gereksiz ve önemsiz sebepler
Koca bir dağ gibi karşısına dikilmişse adamın...

Hele bir de..üzgünüm deyip,
Aslında bütün hüzünlerin ve bütün acıların
Tek sebebi oluyorsa gidecek olan...

Bir de......
Ağlıyorsa hiç ama hiç utanmadan...

O vakit özlemek,
En ağır hakareti olur kendine insanın...

Ayrılık,
O vakit ömür boyu hapse mahkum olmak demektir
Gecenin karamsar ve bir o kadar yalnız saatlerine...

Bu yüzden...
Adını koyma hiç bir şeyin...
Gidiyorum deme mesela...
Mesela üzgünüm deme...
En olağan halinle
Sanki hiç bir şey yokmuşçasına
Usulca kalk yerinden..
Yavaşça yönel kapıya...
Ben uyurken çık sokağa...

Yine her zaman ki gibi, üstümü ört mesela,
Gitmeden....

Mesela hiç asma yüzünü...
Bükme boynunu bir suçlu gibi...
Mesela ıslak dudaklarını yaklaştır bana...
Susuzluğuma inat...
Mesela saçlarımı okşa bir çocuk gibi...
Nispet yaparcasına şu koca adamlığıma....

Adını koyma hiç bir şeyin...
Seni seviyorum deme mesela...
Bunu zaten biliyorum...
Yemeği koydun mu ocağa?
Bardakları kaldırdın mı masadan?
Gömleğimi ütüledin mi bu sabah?
Sen ondan haber ver...
Aşk'a dair söylenesi bir şeyimiz yok
Onca yaşanandan sonra....
Mesela saçlarını iki yana bırak yeniden...
Tenini saran o siyah geceliğini geçir sırtına...
Sonra yanıma uzan...
Sevişen gölgelerimiz vursun duvara...

Hayır..
Adını koyma hiç bir şeyin...
Seni özlemek istemiyorum ben....
Var'dın lı zamanlara bölerek yokluğunu...
Her gün...her saat..yeniden.....

Gideceksen....
Adını koymadan git hiç bir şeyin....
Ya da sapla hançerini sırtıma yalnızlığın,
Öldür...Öldüreceksen.....
18...09....2002