Adını koydum sevdaya Şiiri - Ömer Toprak 3

Adını koydum sevdaya
Sevda yandı. Kasımın soğuğunda titreyen ten yuvadan uçmuş bir serçe gibi kah uçtu kah düştü korkulu asil cesaretin gökyüzüne kafa tutarken rüzgar bile eğilip öptü kanatlarından
Çalmıştın kalbimi sanki ta ezelden ölümün sessizliği sağır etmişken ruhumu sen çıkageldin bilmeden aniden ve yaşamayı sevdim bir çift gözün belki bir gülüşün esir aldı en kutsal savaştan kaybetmek istiyorum ilk defa yada kaybolmak en güzel düşlerin uykusunda binlerce yıl uyumak
Gel her mevsim bahar olmasada çiçek çiçek gezelim papatyalar senin güller benim olsun kışın gördüğün beyazlar saçımıza düşerken son baharın gelişi yüzümüzdeki çizgileri vursun tek korkumuz aynadaki iki yaşlı yabancı olsada aynı gözler birbirine kenetli son bulsun bu hayatın toprağına değil bağrına sarılalım tabiatı gereği sonsuz sevgiyi bizden öğrensin aslıyla kerem leyla ile mecnun kim varsa kıskansın. Dillerle lâl değil gizlere sultan olalım bir sevdaya sırrımızı verelim sonsuza dek (.......... ) nedersin?