adı geceydi içinde düş
benliğime girdi doyumsuzluğu
umut ışığı üstümde
öyle ya adı geceydi.
istemeden boyun eğdim ben geceye
huysuz da olsa yalnızlığım
ağladım özleme her toprağa sarıldığımda
belkide adı özlemdi.
dalgalar uzaktı
yinede birikti içimde fırtınalar
o gece kaldı hasret yarası
birde yüreğimde dertler.
gece karanlıktı
döktüm usulca iki damla yaş
özlem bırakmadı yakamı
belkide adı sevmekti
adını koydum gece...
Hüseyin YANMAZ
27/08/2013
Kayıt Tarihi : 19.9.2013 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!