Kaçıncı bahar bu, kaçıncı mevsim.
Neden gelmedin sen sevgilim,
Sahte gülüşlerle kandıramam kendimi.
Ne baharda açtım yağmurlarla bir,
Ne de yağdım karlarla bir.
Yazları sensizliğin cehennem ateşinde yandım,
Sen gittin gideli gözyaşım hiç durmadı.
Aktı durmadan aktı ve koskoca derya oldu taştı,
Yine de içimdeki kor yangını söndüremedim.
Neden gelmedi bahar, Neden açmadı çiçekler.
Neden ağlıyor gökyüzü, Kuşlar niye telaşlı.
Bu kaçıncı yemin bozuşum, Bu kaçıncı ölmem kaçıncı dirilmem.
Anladım artık gelmeyecek, Baharların tadı yok.
Artık adını koydum yalancı bahar,
Güz gülü gibi henüz ilkbaharımda sararıp soldum.
30.09.2002 – Karaman
Zafer ÖzkayKayıt Tarihi : 23.1.2006 19:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!