Canım hiç bu kadar acıtmamıştı
Ölüme denkti gidişin
Sessiz çığlıklarım sağır etti kulaklarımı.
Aştı belkide denizleri sende duydun mu
Üstümden uçuştular martılar
Adeta ağlar gibiydiler
Alıp uçtular sevdamızın hüzün kırıklarını.
Çağladı göz pınarım şelaleye döndü ardın sıra
Kan damladı çağıl çağıl kirpiklerimden
Sende ağladın mı ruh eşim
Ağlıyor sessizce ruhum
Dualar saldım peşine
Nasıl dayansın kalbim ölümden zor gidişine.
Sensizlikte yüreğim can çekişiyor
Çırpınıyor çekiyor beni en derin dehlizlerine
Zifiri karanlık gözlerim hasret bir gülüşüne
Hepsi birbirinden değerli anılar kaldı ellerimde
Ağla gözüm sessizce kaderime.
Toprak atmayın durun üzerime
Ben daha ölmedim
Ölmez duygularım
Kurumaz aşk pınarım
Sönmez sevda yangınım
Yanayım küle döneyim sevdamın korunda.
Uykularım kabuslarla bölünüyor
Gecelerim zehir oluyor
Düşlerim bile ağlıyor
Sabahlarıma gün'eşim doğmuyor
Ayrılık vurgunu yüreğimi paramparça ediyor.
Yağmurlara esir olmuş sanki gözlerim
Gizli gizli yaş döküyor
Yok gibi yüreğimde hayat emaresi
Şu kalbime yokluğun ölümden zor geliyor.
Gidişin vurdu yerden yerlere beni
Unutabilirmiyim
Aklımdan çıkarabilirmiyim
Can bildigim kalbimin sahibini
Çık karşıma benimsin de tut elimi
Sar sarmala koy soluna senle dolu yüreğimi.
Yaşıyorum sensizliğin en koyu demini
Acıtıyor canımı ayrılık şarkıları
Yokluğun kalbime dokunuyor
Umudum var döneceksin
Demedik mi ölümüne sevdalıyız
İkimiz bir fidanın güller açan dalıyız
Şarkılar söylüyor bak, ayrılmayalım ayrılırsak ölürüz biz ...
20. 04. 2019
Kalb'i Bahar!
Kayıt Tarihi : 19.8.2019 17:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!