Dün geceki duygular
düş mü
gerçek mi,
birbirine karıştı.
Beni sarhoş eden sözlerin
aklımı başımdan aldı,
Kalbim çarptı,
dünyam aydınlandı.
Akan iki damla gözyaşın
yüreğimi dağladı.
Bu neydi
diye sordum kendime.
Coşku vardı,
ya,
İçimin titreyişi,
dudağımda ki gülüş,
huzurun doruğundaydım.
Bunlar bana yetti sanırım.
Üzgünüm,
vermek istediğin
bir şey daha vardı
ama sende kaldı.
Kalbini çalmak için
daha çok yeni duygularımız
yaşayıp göreceğim.
Şimdilik,
kalbinin bana değil,
sana ihtiyacı var.
İstanbul.....
Hülya ArısanKayıt Tarihi : 19.4.2002 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Arısan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/19/adini-koyamadim-48.jpg)
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (7)