Feyzi Kanra

1939....X

ŞİİR

TAKİPÇİ

Adını Koyamadım

çocukluğumun kedisi yerin
bazen benim bazen annemin kucağıydı
kış geceleri sobanın arkasıydı
mırmırların ninni gibiydi
aradan yıllar geçti
kayboldu kedilerim
onu gördüm bugün
oydu çöplükte yatan
yanına yaklaşırken
onun gözleriydi nefretler saçan
oydu süratle kaçan
o değil belkide insanlığımdı
sadece utanıyorum
insanlığımdan
galiba bir sen kaldın bende yadigar
utanmak

Feyzi Kanra
Kayıt Tarihi : 18.1.2009 16:55:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Kâzım Özgür

Fevzi bey yine burada buluştuk {Adını koymadınız} ŞİİRİNİZ çook anlamlı bir o kadarda buruk ne diyelim hayat bu olmamalı; ancak her fiil in fayili kim dersiniz... tekrar sygılar buluşmak dilegi ile. saygılar sevgiler sunuyorum sihat diliyorum..Bahçeler-Bağlar

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Umut Gül

Bunca utanmayı bilmeyen, yüzleri bile kızarmadan ortalıkla dolaşan yüzsüzler varken, bırakın bize de yadigar kalsın utanmak

Saygılarımla

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mehmet Halil

dünyayı tek başına sahiplenmeye kalkanlar adına utanmak... çok ince bir düşünce...
fotoğraf da bunu söylüyor... kolunuza konmuş bir kuş... size güveniyor.
ne mutlu o güveni hak edene.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ömer Dursun Yanak

Utanablmek ile utanamamak arasındaki farktır ham ile kamil olabilmenin arasındaki fark bu durumu çok iyi izah eden bir us gördüm şiirinizde hürmetlerimle

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Arif Tatar

onun gözleriydi nefretler saçan
oydu süratle kaçan
o değil belkide insanlığımdı
sadece utanıyorum
insanlığımdan
galiba bir sen kaldın bende yadigar
utanmak

İlkin bu şiirinizi okudum; ne kadar anlamlı; çocukluğuma götürdü; kediler, kuşlar!.. Şimdi neredeler? Muhabbet kuşum iyice yaşlandı ama çağırdığım zaman çırpınıp durur; sabahleyin, yemi azalmış, telaşı ondanmış hemen koydum... Tam puan... Bundan böyle gönüllerimiz hep bir olsun... Diğer şiirlerini okuyacağım... Daima sevgide kalın...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz