Canım acıyor anne canım acıyor
Yıldızlar daha parlamadan kayarken
Dünya denen sahneden gidenlere
Ahlar vahlarla kalanlar ağlarken
Ne pırlantalar ne parıltılar sönüyor
Ne gözde yaş ne akıntısı diniyor
Canım acıyor anne canım acıyor
Ne gençler ne yıldızlar kayıp gidiyor
Şimdi hasret oldular yoklar
Adını koyamadığım yakıştıramadığım
Belki adı yağmur yağmurda gidiyorlar
Belki adı hüzün göz yaşımdalar
Her şey hakkın ilminde bilinen
Bizde kaderin avuntu tecellisi
İşte onun için boyun büküşüm
İnsanlığımdan iki göz iki ırmak akışı
Kayıt Tarihi : 4.1.2009 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güner Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/04/adini-koyamadim-26.jpg)
Kader denen kelime karşılığı tecellisi
İşte onun için boyun büküşüm eğişim
İnsanlığımdan yana iki göz iki ırmak akışı
TEFEKKÜRLERİNİZİN O ADI BULMASINI DİLİYORUM.
TÜM YORUMLAR (1)