Dünya! ağlaya ağlaya geldiğim dünya.
Bilseydim hiç gülmeyecegimi.
Bilseydim boğazımdaki yumrunun hiç kaybolmayacağını,
Bilseydim acı üstüne acı yüreğimin nasır bağlayacağını,
Gelirmiydim hiç sana gelirmiydim sanıyorsun.
Dogdum ağladım,düştüm AĞLADIM.
Fakirdik oyuncaklarım olmadı.cicili elbiselerim olmadı.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
baba ve oğul..babam adlı ..şiirimde bende benzer duyguları işledim..acınızı biliyorum..Sayın Durmazer.. unutmayalım ki hayat mutlaka sevdiklerimizden ayrı kalmayı öğretiyor bize.. kuralları belli hayat..zamanı geldikçe.. yaşanıyor..babamın ölümüne beklerken...keşkelerinizi çok yaşadım..ölümü o kadar istedim ki.. ama herkes kendi kaderini yaşıyor..sabır bence bizlere bahşedilmiş en kutsal silah..yüreğinizi selamlıyor..saygılar sunuyorum.
Sayın Durmazer, bu çok güzel şiir için sizi yürekten kutlarım. Kaleminiz daim olsun..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta