Adını Koyamadım Şiiri - Sevnur Şaylan

Şimdi çok uzaklarda,bana uzak gelen dağların bile,
Çok uzaklarındasın,biliyorum...
Adını bilmekle yetindiğim,yolumun düşmediği o şehirdesin...
Nerden aklıma geldin bilmiyorum,ama,
Bu kadar zaman sonrasında,
Beni hala hüzünlere boğman da,
Bir garip geliyor doğrusu bana.
Su gibi akıp giden ömrün,
Bunca yılı geride bırakması da,
İçimdeki acıları hafifletti biraz da...
Sana söylemiştim,hatırlarsan,
Senden sonra kimseleri sevemem ki ben,diye.
Öyle de oldu işte.
Bir daha yolunun düşmeyeceği bu şehri,
Bir daha anımsadığında,
Aklına gelir miyim bilmem...
Ama bana senin şehrinden bahsedildiğinde,
O şehrin adı ''sen'' oluyorsun.
Canım acıyor o anlarda,
Bir burukluk kaplıyor içimi,
Buğulanıyor gözlerim ama,
İnan,eskisi kadar uzun da sürmüyor...
Yıllar,hiç olmazsa acısını alıyor,
Acısını alıyor...
Bunca zaman sonra,
Ben sana emanet ettiğim yüreğimleyim...
Ben hala aşk denince,''sen'' diyorum...
Sen...ilk aşkım...
Benden sonra sen,kaç tende nefesini bıraktın,
Kaç kişiye acılar yaşattın,kaç kişiyi yaktın,kaç kişice yakıldın,
Bilmiyorum...
Ve inan,artık merak da etmiyorum...
Yıllar...
Söylemiş miydim?
Yıllar acısını azaltıyor bazı şeylerin,
Zaman,tamamen silmese de,azaltıyor...
Bu bile yetti beni hayata bağlamaya.
Ve ben,barıştım artık hayatın tüm gerçekleriyle,
Zaman diyorum,zaman...
Azaltıyor,yok etmiyor,azaltıyor...
Anımsanması gerek şeyler var hayatta,
Ve ben,anımsıyorum seni,yaralı aşkımızı...
Yani,unutmadım işte,unutamadım,unutmaya da çabalamadım,
Ki unutmayı da istemedim...
Bugün öylesine akılma geliverdin işte...
Bugün...
Aslında hep aklımdasın ya,kabul edemiyordum,susuyordum ama,
Bugün de şiir oldun dilimde...
Beni unuttun mu bilmiyorum,
Ama unutacağını da ne biliyim işte,
Biliyordum ki ben...
Olsun,artık merak da etmiyorum.
Zaman diyorum,zaman...
Zaman hiç olmazsa acısını alıyor,söylemiş miydim,
Olsun...
Ama zaman var ya...
Alıyor acısını bişeylerin....