Adını Koyamadığım Şiiri - Anıl Kılıç

Adını Koyamadığım

Bir gölge gibi geçiyorsun hayatımdan,
Ne tam dokunabiliyorum ne de unutabiliyorum.
Sesin, eski bir radyodan yükselen hüzünlü bir şarkı,
Kelimelerin, yarım kalmış mektupların satır aralarında saklı.

Bir sokak lambasının altında kaybolan yüzün,
Gözlerin, karanlık bir gecede yanıp sönen bir yıldız gibi,
Parlıyor ama ulaşamıyorum,
Ellerim boşlukta asılı kalıyor.

Bazen düşünüyorum;
Bir adın olmasa da seni anlatabilir miydim?
Sesini bilmeden, kokunu duymadan,
Yine de bu kadar ezberleyebilir miydim seni?

Geçmişin küllerinden doğan bir yangın gibisin,
Ne tam sönüyor ne de tamamen alev alıyor.
Ve ben, bu yangının içinde kaybolmuş bir yolcu,
Adını koyamadığım bir hayalin peşinde yürüyorum…