Adını Koyamadığım... Şiiri - Yasin Akay

Hava çok kapalı bugün,
İçimde bir sıkıntı var,
Rüzgar bile bir başka esiyor,
Henüz gün ışığı görmemiş,
Yepyeni hüzünler yayılıyor tüm hücrelerimde,
Dost bildiğim herkesi tek tek arıyorum,
Birşeyler ters mi gidiyor?
Yoksa dünyaya tersinden bakan ben miyim?

Günü geçmiş, bozulmuş, buruk ifadeyi
Üzerime alıp çıkıyorum,
Yerli yersiz endişeleniyorum,
Durmadan sayıklıyorum,
Dilimde dolaşan kelimeler biraraya gelip,
Anlamsız birer cümle olup çıkıyorlar,
Hislerim henüz baharında,
Bense bir avuç sevginin yoksunluğundayım.

Dedim ya buralar ayaz bu yaz,
Yalan, yanlış, umursamaz tavırların ağırlığı,
Bir bir çökmüş üzerime,
Ezilerek büyüyorum altlarında,
Onlar omuzlarımda büyüyor,
Bense onların altlarında,
Ben büyüdükçe onlar yükseliyor, artıyor,
Hiçbir zaman onların üstüne çıkamıyorum,
Doğrultamıyorum kendimi, yüreğimi,
Düşünüyorum da ben bende var mıyım?
Yoksa bende olan sadece onlar mı?

İZMİR, 14 Şubat 2002 Perşembe