Adını koy ruhuma Şiiri - Necdet Arslan

kaçtım
kül renginde buhur çılgın güz
gibi parmaklarınla
sesimi

köklerimi zorladım
zorluğu
kıt kanaat pay ederek

hadi çapaklı
hadi mayhoş
hadi gün budalası
dense de derin gürültü

acıtmayı…fazla-
idim,eledim tufanlarda

anızlar … mızrap ve kanca…ve ateşin gözleri
derdimin derdime verdiği ödünç

ah incelsem,nida
nida boylu boyunca hiçliklerle

izinde bulandım izsiz ırmak
-lara sürüklenerek
kilitlendim en uçtaki seraba

onarmak için yolları
başka göverdim başka ağardım

tartamıyorum dilim arsız
varıp dayanmışken doruklarına
nasıl bir tortu-
su/ysam