Adını Her Anışım İntihar Şiiri - Esra Aksu

İnancım yerinde,kocaman karlar düşecek yine bu şehre; bu kez ellerim ellerinde gözlerim gözlerinde Emirgan’da laleleri şahit tutarak yürüyeceğiz..

Hayatın bir köşesine iliştirilmiş çocukluğum, hasretin ağır yüküyle sığındığı sevdanın yalnızlığa tutkun göğsünde soluklanmıştı bir vakit..

Köşe bucak korkulardan kaçarken caddeler boyu,her başlangıcın sonuna ayrılığa dair notlar düşmüşlüğünü hatırlamıyorum and olsun!

Tatil beldelerinde bozuk para gibi harcanan umutların gölgesinde demlenen zakkum çayların acısı bulaştığından beri dudaklarımın pembesine,parmak uçlarıma kan gitmez oldu..

Şimdi rafa kaldırılmış, eskiyen cildiyle şerhi unutulmuş, fersude nüshalarından hicranzede,mürekkebi dağılmış mahcure el yazması bir kitap gibi kaderin bal şerbeti sunan ellerinden eman diliyorum..

Ey ruhunu karanlıklarda yorup günbatımlarında sancıyan türkülerle göğe salıveren mahcub sevgili!
Şehrin dört bir yanı Mart’a kucak açmış; sokaklar kar
Vedalaştığın yerde yollar kısa ömür bitmiş vakit dar
Adımlarının ne yöne gittiği belli değil
O yüzden adını her anışım intihar..

& fersude &
10.03.2010
22.58
Çamlıca