Adını hasret koydum Şiiri - Hatice Kuş

Hasret zincinleri oluştu bir bir yüreğimde
Hasretin,akan kanlı gözyaşım oldu gözlerimde
Anlamaz aramaz oldun canım oğlum beni
Adını hasret koydum hasretim inan anlasana

Bir elimde telefon diğer elimde resmin
Seni arar,seni sorar oldum her yerde
Sensiz yaşayan canlı ölüyüm ben bilmiyorsun
Bir gün hasretinle ölüp gideceğim anlamıyorsun

Mezar taşıma hasret gitti oğluna diye yazdır mutlaka
Belki o zaman anlarsın beni,ben göçünce bu dünyadan
Üzülme,ağlama arkamdan sakın,sana kıyamam
Birgün beni de anlayacaksın ama çok gecmiş olacak

Sakın beni yargılama,annenin belki bahtsız kaderiydi bu
Bir gün arayıp bulduğunda beni,Cenneti mekan olsun canım annem
Bak ben geldim hadi uyan,uyan diye sesleneceksin
Desende çok geç artık,canım oğlum ağlasanda boş

Giden gitti artık geri gelmez boşuna,akan gözyaşlarını bile silemem
Sen benim için kopulmaz bir parcaydın
Hadi çıkta gel bitsin artık bu hasret
Çok geç oldu demeden,gel canım oğlum çekilmez oldu bu hasret
Bu canım,senin yoluna binlerce kez feda olsun.içimdeki hasret hep seninle dolsun

26.08.2007 saat:23.30
Şirinyer/izmir