Adını Hasret Koydum Şiiri - Hatice Kuş 2

Hasret zincirleri oluştu bir bir yüreğimde
Hasret in ,akan kanlı gözyaşım oldu gözlerimde
Anlamaz aramaz oldun canım oğlum beni
Adını hasret koydum hasretim inan anlasana

Bir elimde telefon diğer elimde resmin
Seni arar seni sorar oldum her yerde
Sensiz yaşayan canlı ölüyüm ben bilmiyorsun
Bir gün hasretinle ölüp gideceğim anlamıyorsun

Mezar taşıma hasret gitti oğluna diye yazdır mutlaka
Belki o zaman anlarsın beni ben göçünce bu dünyadan
Üzülme ağlama arkamdan sakın sana kıyamam
Bir gün beni de anlayacaksın ama çok geçmiş olacak

Sakın beni yargılama annenin belki bahtsız kaderiydi bu
Bir gün arayıp bulduğunda beni Cenneti mekan olsun canım annem
Bak ben geldim hadi uyan uyan diye sesleneceksin
Desende çok geç artık canım oğlum ağlasan da boş

Giden gitti artık geri gelmez boşuna akan gözyaşlarını bile silemem
Sen benim için kopulmaz bir parçaydın
Hadi çık ta gel bitsin artık bu hasret
Çok geç oldu demeden gel canım oğlum çekilmez oldu bu hasret
Bu canım senin yoluna binlerce kez feda olsun içimdeki hasret hep seninle dolsun

26.08.2007 saat:23.30
Şirinyer/izmir