Gözden gönle akan parlak feraşin,
Ruhu aydınlatan aysın, güneşsin.
Dikenler içinde saklı bahçesin,
Senin adın gülüm, gül olmalıydı.
Zerafet var edan ile tavrında.
Hanımefendilik, soyda, kanında.
Gül rengi var yanagında, farında.
Senin adın gülüm, gül olmalıydı.
Gözler, gözler senden gayrı görmüyor.
Yandı birkez gönlüm yandı sönmüyor.
Adını gül koydum kimse bilmiyor.
Senin adın gülüm, gül olmalıydı.
Gül bahçesi sineside, bağrında.
En tomurcuk güller vardır koynunda.
Bilici fark etti, etti sonunda,
Senin adın gülüm, gül olmalıydı.
29 Mayıs 2011
Veli BiliciKayıt Tarihi : 1.6.2011 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!