ADINI “GÜL” KOYAMADAN
Bir goncanın yapraklarıydık,
Hayallerimizdi açan bizden önce
İfil ifil esen bir sâbâ yeli
Okşayacaktı yanaklarımızdan
Sonra gül diyeceklerdi adımıza
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Nihayet seni de Antoloji sayfalarında görebildik ha...!Demek kaderde bu günleri görmek de varmış.Güzel şiir olmuş doğrusu. Ölüm için yaptığın benzetme oldukça orijinal.Tebrikler şair!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta