ADINI “GÜL” KOYAMADAN
Bir goncanın yapraklarıydık,
Hayallerimizdi açan bizden önce
İfil ifil esen bir sâbâ yeli
Okşayacaktı yanaklarımızdan
Sonra gül diyeceklerdi adımıza
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Nihayet seni de Antoloji sayfalarında görebildik ha...!Demek kaderde bu günleri görmek de varmış.Güzel şiir olmuş doğrusu. Ölüm için yaptığın benzetme oldukça orijinal.Tebrikler şair!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta