Çekil önümden dünya
Bir toprak yolsun sokağımda
Ki yorgun bile sayılmazsın
Parfümünü tazeler durursun çiçeklerinle yağmurlarınla
Güneşin kurutur dudaklarımı
Yuvarlanır yuvarlarsın gözlerime yıdızlarını
Sanki namluna susturucu takılmış
Bir bir vurursun göğsümdeki canlı anılarımı
Kalbim bir işkence odası
Öyle çok öyle çok ki ki irili ufaklı masalları
Gelip örtsede üstünü karanlığın
Örtemez emeğimin terini alnımda pırıltıları
Seni zamansız yiyip bitirici
Bir kalem daha kırıp fırlattın yüzüme
Adını değiştirmek olsun boynumun borcu
Oysa sitem yalnızca ne sanık var ortada ne davacı
Bilinmez nerede solar gülümün pembesi
Eski fotoğrafladan bakar gülümser gibi
Zaman da karışır bir derenin sesine
Say ki bir gözyaşı damlasıyız hep aynı yöne dizi dizi...
Kayıt Tarihi : 25.4.2004 21:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)