Adını Bilmediğim Şiiri - Engin Özcan

kırık bir cam aydınlığından süzülüp giriyorsun odama.
biliyorum masum bir heyecan bizimkisi,
kelimeleri söyleyemeyişimin sebebi,
günleri unutuşum,saatleri hatırlamayışım...herşey...
sonra,
sonra..sen,
Adını bilmediğim...
izmir köfteyi ne kadar seviyorsam,
bil ki senide o kadar seviyorum...
Adını hiç sormadım...biliyorum...
gereksinim duymadım belkide,
yada nasıl gereksinim duyulur bilmiyordum..
Boşverdim desem inanacakmısın?
İnanma...
ışığım..aydınlığım...
başucumdaki mum alevini kıpırdat dokunmadan
Aniden çıkıp geldiğin gibi kaybol sabaha karşı...
sonra her gece gel yeniden...
sakın adını söyleme....
ben seni tanımadan..sen beni tanımadan...
her gece süzül o aydınlıktan odama....
Ay,bize şahitlik etsin...

EnGiN ÖZCAN
10 eylül 2001
istanbul /istinye