Bir oyunla başlamıştı bu aşk hikayesi
Oyun oynuyorduk birlikte tıpkı iki arkadaş gibi
Ama hangi oyunu oynuyorduk ve nerede oynuyorduk
Unuttum şimdi…
Hatırladım galiba kör ebeydi oynadığımız oyunun ismi
Bir tarafta senden başka kimseyi göremeyen ben
Diğer tarafta gözünün önündeki beni göremeyen sen...
Yok galiba şaşırdım kovalamaca oynuyorduk biz
Sen başlıyordun koşmaya, bense kovalamaya
Nefes nefese kalınca yoruluyordum, duruyordum
Görüyordun durduğumu bu sefer sen başlıyordun kovalamaya
Bense senden kaçmaya …
Dayanamıyordum yorulmana, yanına geliyordum
Ve tam birleşecekken ellerimiz
Sen yeniden başlıyordun koşmaya
Bense yeniden kovalamaya…
Yine yanıldım galiba saklambaç oynuyorduk biz
Kalbinin anahtarını nereye sakladın
Bugünde bulamadım be kalpsiz
Oysa benim kalbimin tek sahibi sendin
Terk etmen sebepsiz…
Hiçbiri değildi ne elim sende ne de saklambaç
Tek bir oyun oynayalım seninle, ben seni uzaktan izleyeyim
Sen de bana eşsiz güzelliğinle ışıklar saç
Boş verdim nasıl tanıştığımızı hangi oyunu oynadığımızı?
Aklıma takılan bir soru vardı, kendime sordum
Kimdi o kız diye? Galiba adını bile unuttum.
Kayıt Tarihi : 9.1.2020 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Can Yıldırım 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/09/adini-bile-unuttum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!