Adını Ben Koydum Gecenin

Gece kimden almış ismini kimbilir...
Adını ben koymak isterdim,yoldaşımın...
Gecenin adını ben koymak isterdim,
Adı 'ben' di gecenin,
Adını 'ben' koydum gecenin...
Adı 'ben'di çünkü...
Çünkü bana çok benziyordu...
O benim yoldaşım,
Üzerime çullanmış bir zoraki yoldaş,
Adı bendi ve sende yalnız kaldı...
Sende yalnız kaldı gecenin tonları...
Yıldızları bana bıraktın belki avunurum diye ama,
Avutmuyor hiçbir şey beni,benden çaldığın gece kadar...
Yoldaşımı çaldın benden,gecelerimi geri ver yakışmıyor sana,
Seni düşündüğüm tek zaman aralığını çalmak,
Yok etme gecelerimi,ben de yok oluyorum...
Yok olmanın siyahını ver bari,tüm siyahlarda seni görüyorum...
Onu da mı alacaksın? ...
O zaman sensizliğin siyahını ver,
Bana beni geri ver...
Adı ben'di ve sende yalnız kaldı,
Sende yalnız kaldı aydınlığın tonları,paylaşmadın benimle...
Aydınlığını esirgeyen yüreğin karanlığını esirgemesin benden...
Bana beni geri ver...
Beni yok etme yokluğun sonsuzluğunda...
Git artık neyin korkaklığıdır bu gizem,
Ve bu gizemin karanlığı...
Çok mu karanlık bir şiir oldu,haklısın...
Çok siyahın tonunda kaldı mısralar...
Bana da hak verçünkü olmayan ve belki de olmayacak,
Bir sevgilinin hasretindeki mısralar,
Aydınlığı çalkalayamayacaktır...
Geldiğin gün biter bu mısraların karanlığı,
Yeter ki gel...
ERCAN ÇAĞLAR ÇELİK