Suyun içinde içi için için yandı,
İlahi kalpten sürgünlüğün azabıydı.
Bu kalbe artık hiç giremeyecekti,
Büyük bir acıyla kendini kınamaya aldı.
Leblerinden dökülen kendi cümleleri değildi,
Ses kendinindi ama kelimeler değildi.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
