Dili takılıp tökezledi sözcüklere,
hoşça kal diyemedi..
Diyemedi,demedi işte..
Kolay değildi elbet.
Göz yaşlarım daha erken döküldü,
Kelimelerimden….
Yastık yapıp koyuverdim,
Mendilimi yanaklarıma…
Yer imlerini kullandı:
“buraya kadar” dedi..
Buraya kadar….
Hoşça kal demedi,
Şimdi Allahı var..
İyi ki de demedi..
Hoş kalınmıyor çünkü…
Eksik kalınıyor,
Yarım kalınıyor,
Yetim kalınıyor..
Öksüz kalınıyor..
Tadı damağında değil,
Acısı yüreğinde kalınıyor…
Kayıt Tarihi : 9.5.2014 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mevcut Yalanız](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/09/adini-arayan-siir-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!