Özlem, içimde usulca büyüyen bir fısıltı,
sesini duymadığım ama eksikliğiyle var olan.
Bir zamanlar dokunduğum, şimdi uzakta,
gözlerimi kapattığımda gördüğüm bir hatıra.
Gecenin karanlığında sessizce belirir,
uykumda bile bulur beni, bırakmaz.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan