Adını anman gari... Şiiri - Ebubekir Kavlak

Darğıcımda yer kalmadı daha,atamm içime,
Sen mutluysan bak kendi işine.
Taş da değse de azı dişime,
Çevirsen de Baharımı Kışıma,
Daha da konuşmam ismini anmam gari.

Ben anlatamadım kendimi sana,
Hep gördüm seni Eş,Bacı,Gardaş Ana,
Medet umdum belki yarama olursun çare,
Daha konuşmam ismini anmam gari.

Gel bölüşelim dedim gamı kederi,
Nedir diye sormadın ederi,
Tek taş duvar olmaz desem de duymadın beni
Daha da konuşmam ismini anmam gari.

Yanımdaydın ama hep yalnız bıraktın beni,
Derdimi ağrımı anlatmaya kalkınca kırdın belimi,
Dedin kendine sakla, anlatma oğlana geline,
Dahada da konuşmam adını anmam gari.

Ebubekir KAVLAK...