Adını Anmam Şiiri - Birkan Demirci

Adını anmam, değmez dilime,
Sustum diye eğildim sanma.
Sabır taşını sırtıma almışım,
Bunu bir tür paye sanıyor.

Hoşgörüyle baktım her yanına,
Sessizliğimi korkmakdan sanma.
Kalemle yazdığım adalet yolunu,
Eğri bükük meydan sanıyor.

Adını anarsam tutulur sözüm,
Sustum diye korkak sanıyor.
Vakarla eğdim başımı öne,
Zayıflığı huyum sanıyor.

Sabırla dokudum hırkamı yine,
Sıratımı ince yol sanıyor.
Ne bilsin ki bu sessiz duruşum,
Fırtınayı uyku sanıyor.

Kalbimdeki adalet aynası,
Kör bakışına pus sanma.
Kükreyip çıksam meydan yerine,
Gölgemi bile düşman sanıyor.