Bir kitabın ön yüzünden rastladım sana .
Hava kararmak üzereydi ...
Adını andım işte birden .
Yüzüm güldü o anda... Sesini duyar gibi olunca ,
pencere kapanmak üzereydi ki
sen girdin hayatıma işte birden .
Kitabın son sayfasını çevireyim derken karanlık çöktü evimin içine .
Kalbimle okuyayım o zaman dedim .
yüzüm güldü yine birden işte .
Sen uykuya dalınca ben rüyadan uyandım .
Sen girince hayatıma ben yaşamaya başladım birden.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 07:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anmak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!