Adını andım Şiiri - Nedim Uçar

Belki de ben seni tez unuturdum,
Dudağım adını anmasa idi.
Özlemle yolunu hiç beklemezdim,
İçimde ateşler yanmasa idi.

Yeniden açmazdı ruhumun gülü,
Beyaza dönmezdi gecenin tülü,
Neşeli ötmezdi gönül bülbülü,
Yüreğim aşkına kanmasa idi.

İyiye gitmezdi gördüğüm rüya,
Elimde ruh gibi kalırdı hülya,
Asla zevk vermezdi yalancı dünya,
Hayalinle başım dönmese idi.

Ruhumun aynası puslu dururdu,
Kalbimin atışı dışa vururdu,
Yanağım kavrulur ağzım kururdu,
Bedenim sevginle yunmasa idi.

Atmazdım dışarı bitmez yasımı,
Vermezdim rüzgâra çile tasımı,
Saklardım kendime yanık sesimi,
Melekler sevgini sunmasa idi.

Sarı yıldız gibi gökte kaymazdım,
Kayan yıldızları bir bir saymazdım,
Seni tanımasam aşka doymazdım,
Gözümün yaşları dinmese idi.
Dr. Nedim UÇAR