Saçların savrulduğunda,gül renginde yetim acılarımı unutturursun sen.
Düşünürken,utanıyorum çoğu zaman
Gülüşünde yalnızlıklar saklanıyor aslında,
Dudakların esniyor ya hani bir yanı fakirliğime bir yanı ülkeme doğru
Sen daha da güzelleşiyorsun,
Saçlarını özleten kızılca bir akşam doğar güneşin batışı ile;
Aklıma en utanılmaz anlar gelir,
Uzak doğunun hep uzaklarda bir kıta olması içindi;
Bu topraklara Yakın doğu denmesinin sebebi,
Oysa kimsenin sevmediği bir yakınlıktı bu doğululuk.
Savaşların gözbebeği olan bir kıtada,
Sana hep uzak kaldı ellerim,
Sen güldüğünde sanki savaşlar eskiyor-anlamını yitirirken
Ve ben seni anlatırken,adını defalarca haykırırken,
Adında sevda sözcükleri eskiyor anlamını yitirmeden
Kayıt Tarihi : 30.1.2007 03:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)