Yıllardır tozu alınmayan bir fotograf gibisin
Hep duvarda duran..
Hep hatırlanan..
Tozu alınmayan..
Kim bildi ki değerini
Dostların bilsin
Herşey o son halinle acımaya dönüştü
Gittiğinde ağlayan çok oldu çaresizliğine
Seninle gülmeyi öğrenenler..
Unuttular bildiklerini
Bir üç eylül sabahı..
Gün doğarken gül yüzlüm
Her sabah dualar gönderirken sana
Mirasına sahip çıkmak adına da olsa..
Bir tebessüm kondururum yanaklarıma
Sensizlik çürütürken yüreğimi
Günden güne..
Azalmak bilmeyen kederli çocuk bir yüzde
Ne de gerçeğini bulurya o tebessüm
Ben de o kadar kanıyorum emanetine..
arşiv'den.. 2002
İpek TokaKayıt Tarihi : 9.6.2006 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ekrem bozkurt
tülin cunbut
geride kalan emanetler ve hatıralar yüreğimizi kanatsa da ...
saklarız yıllarca hep hatırlatır ondan bir parça diye
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (7)