Adına Yazdım Şiiri - Mehmet Antebi

ADINA YAZDIM(GİDİYOR)
Hava kar soğuğuydu, inadına yağmur yağıyordu.
Gece de uzuyordu, şerefsizliğe inat hiç aydınlanmayacaktı.
Yas tutacaktı aydınlık yürekleri yananlara
Gece sinsiydi seziyordu, bir haller olacaktı, iyi hallere.

Sabah dörttü Ankara uyuyordu derinden.
Yalnızlığın tünelinde gidiyordu yalnız.
Gidiyordu sonu olmayan bir meçhule.
Değil bir, binlerce yüreğin atışıyla gidiyordu.
O şaşmayan menzile.

Uçakların kalkmadığı çocukların ağlamadığı
Ciğerine cigarasını, yüreğine hasretini çakarak
Depreşmiş acıları, ağlamaklı gözleriyle gidiyordu.
Gidiyordu! Anam! Avradım! Vatanım! Diye diye.

Sırtından vurulmuş ihanet acısıyla
Ve iltica ettiği duygularla gidiyordu.
Hüzünlü şiirlerin süslediği despot acıları anlatan şarkılarla
Yetim kaldı Analar! Avratlar! Vatan ve uğruna çektiği acılar.

Eylül 2002
Gaziantep