Adına Yaşamak Dersen

Bir defa geç kalmak yetiyor
Uğruna savaşacak neyin varsa kaybetmeye
Sonrası
Anlamsız zorunlulukların
Ete kemiğe bürünmesinden ibaret
Dil lâl kesilir susarsın
Anlamsız gülücükler belirir dudaklarında yerli yersiz farkında bile olmadan
Sahte bir amaca uydurur kandırırsın kendini
Hükmü kalmamıştır yaşamın
Bir varmış bir yokmuş durağında
Hüzünle gelene Hüzünlü gözlerle bakarsın
Gülücüklerle gelene güler geçersin
Ve bir idim bulursun
Adına yaşamak dersen