Adına Yaşama Sevinci Diyemiyorum

Alında şan, morunda nam, beyazında saflık, güven var bu dünyanın,
Yeşilinde huzur, mavisinde gurur, renkler, onurudur yaşamın,
Sarı ışığıyla güneş, gökten ısıtır kemiklerini insanın,
İnsanoğlu doğadan ne ister, düşmanı mı yaşadığı dünyanın?

Nükleer denemeler aldı başı gidiyor tuhafça bir yarışta,
En güçlüsü bende diyen, ürkütüyor diğerini vahşî savaşta,
Övünüyor, ben daha çok canlı öldürürüm diyerek pervasızca,
Nerde küçük balık bulsa, içten sömürüyor, parçalıyor faşistçe.

Sulara ne oluyor, çağlayanlar ne de cılız akıyor,
İçilecek su kalmadı, bedava su, parayla satılıyor,
Dereler yok, ırmaklarsa çekiliyor, toprak susuz kalıyor,
Huzur veren yeşil, böyle gün geçtikçe kuruyup yokoluyor.

Garip garip hastalıklar türedi canlılarda son zamanda,
Danalar deli oldu, domuz, kuş, grip oldu, şarbon postada,
Tanınmaz oldu virüsler mutasyonda, kimlik bunalımında,
Yüzyılda olanlar oldu, doyumsuzluk denge bozdu doğada.

Adı, ''Yaşama Sevinci'' olacaktı aslında bu şiirin,
Sesini duyurmak için, renkleriyle neşe saçan yaşamın,
Dünyamıza neler olmuş, şimdi bunlar var başında gündemin,
Çare üretmeli yol yakınken, dünyamızın yarası derin.

22.6.2009