Dönü ver köpüklerin üstünde
Dönü veriyor hem kendi eksenin de
Hem de yörüngesin de
Geceleri yalnızlarla sohbet ediyor
Bazen de yolunu kaybedenlere yol gösteriyor
Milyonlarca yıldız etrafını süslüyor
Zaman zaman bölüne biliyor
Birsini ye benziyor
Hilal ve yarısı ışık veriyor
Üzüntüsünden bazen de kayboluyor
Çok farklı bir yeri var onun
Karanlığın yalnızlığın gecelerin sessiz arkadaşıdır o
Sihir yüklü gövdesinde
Sırlar taşıyor
Ruhumuzu aydınlatıyor
Aşıklara renk katıyor
Duygularıyla sevenlerini bağlıyor kendine
Çekim alanına girince
Büyülüyor her canlıyı
İşte o an korkmuyor insan
İlk önceleri tanrı sanmış
Ona tapmış
Sonra dünya gibi boşlukta olduğunu anlamış
Tanımaya çalışmış
Hala esrarengizliğini koruyor
Ona yürekten bağlanıyor
Adına ay diyoruz
Bahattin Tonbul
12.10.2008
Kayıt Tarihi : 14.10.2008 01:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gece yalnızların dostu karanlığın düşmanı...
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/14/adina-ay-diyoruz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!