Adına Aşk Dedim Şiiri - Zeynep Koçar

ADINA AŞK DEDİM
Adına aşk dedim yangınlara attım kendimi.
Seninle tutuştu bu yürek, seninle kül oldu.
Bir bakışın vurdu beni, sözlerin mühür oldu.
Sensiz geçen her an ,zamana düğüm oldu.

Adına aşk dedim, gecelere fısıldadım seni.
Yıldızlara anlattım, ay ışığına sakladım.
Her sabah sensiz uyandığımda bile,
Gözlerimde hayalinle umutla ağladım.

Öyle bir sevdim ki seni anlatamam kelimeyle.
Yüreğimde taşır oldum adını dua ile.
Ne bir gün eksildi sevgim ,ne bir an azaldı.
Sensizken bile seninleydim inan ki.

Adına aşk dedim ,hasretini koydum kalbime.
Bir tek seninle attı bu sol yanım.
Özlemle büyüdü içimdeki bu yangın.
Bir tek seninle sustu tüm isyanım.

Adına aşk dedim ve hiç pişman olmadım.
Acı da olsa sensizlik de yaksa canımı
Seninle anıldı her hayal, her dua.
Seninle var olmak yetti bana.

Ömrümün en güzel yerinde sen vardın.
En derin yaramsın ,en tatlı sancım.
Bir gülüşüne hasret ,bir sözüne muhtacım.
Adına aşk dedim,sen benim alınyazımsın.

Ne zaman gözlerin düşse aklıma içimde baharlar açar, umut yeşerir.
Uzak olsan da hep kalbimde yerin.
Adına aşk dedim,bu sevda ebedidir.

Bir gün dönersen eğer,gözlerime bak.
Orada bulacaksın sana adanmış bi ömrü.
Sensiz bile, seninle sevdim bu gönlü.
Adına aşk dedim ,hiç eksilmedin benden.

11.03.2025