Adına Acı Koyduğum/ Ateş

- aşk; her gece ölebilmektir. -

..
hüzünden yorganlar yaptım gecelerime, sonbahar öyle sert geçti ki bilemedim amansız yokluğunda.
beyazlar yağdı üstüme lapa lapa, bırak kalsın dedim son şarkıda,
bırak öyle yağsın üstüme,
sen kal yeter ki öylece.
olup ta olmaman gibi işte.
ben bakakalayım, sen uzaklara dal diye...
bırak beyaz acılar yağsın üstüme.

bekleyişleri yumak yapar saklarım ben,
karlar atarım üstüme.

/saçlarım gibi beyazlar durur onlarda.
zaman ilerledikçe, soldukça gözlerim her saniye de./

her gece ölebilirim ben, soğuğunda.

zaten bilemem ki,
yaz mısın kış mı?
baharları karışık gözlerinde.
bir tek yeşilliğini bilirim düşlerimde.
bir bakışında bilirim.
bakışına notalar dizerim.
sen konuşursun, ben susar kalırım sözcüklerine.
kemanda tekrar yinelemek isterim güzelliğini.

/o tebessümünü kaybetmemek için çırpınırım sadece.
zaman dursa der hüznüm./

o da yorgun, o da bitik.
o da zamandan umudu diler...

bir duyarım beyazlar seni diler.
her arza indiğinde fısıldaşırlar...
acımın gamzelerini isterler.

susarım seslere, seslerin aşkı anlatışına, seslerin (seni) anlatışına.
bakarım düşlerimde ruhun.
tecessüs ile bakar gözlerim.
umudu yinele yüreğe...

-şu beyazın ortasında yinelenen ateş; adına acı koyduğum.-

09.