Topla eşyalarını
Gidiyoruz, seni bensizliğe terkediyoruz...
Ağır yüksün biliyorum,
Ne kadar uğraşırsam uğraşayım;
Kaldıramıyorum...
Güzelliğin dünyaya adanmış,
Zayıf gönüllere dadanmış.
Dil döktürür, kalem eskittirir Yunuslara Veysellere,
Abartmak gerekirse eğer;
Destan yazdırır ellere.
Bakma öyle abartmıyorum,
Abartmak da ne haddime;
Ben sana derdimi anlatamıyorum,
Ben sana kendimi anlatamıyorum...
Onsekiz yaşındayım,
Henüz yolun en başındayım.
Bir çift gözüm var; bir de ihsanım,
Lafı uzatmayayım işte;
Bildiğin insanım...
Senin gibi, Mecnun gibi, Yunus gibi,
Öyle bir insan ki;
Gözlerinde görmüş dibi...
İşte ben buyum,
Ezelden beridir hiç değişmedi huyum, suyum.
Mesai yaparım seni yazarken,
Liderlik ederim seni çizerken,
Kelimelere sığdıramayacağımı anlarım,
Canım çıkana kadar adını satırlara yazarım,
Adını satırlara yazarım,
Adını satırlara yazarım...
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!