Her söz boşa düştü, her hayâl boşa. Kendimle kaldım, meçhule koşa koşa. Bir müsibet bin nasihatten evlâ derler. Döndüm dolaştım uğruna, geldim başa..
Sözleri kurşundu, ardı ardına, göremedim. Hangisi ıskaladı, hangisi değdi bilemedim. Her biri acıttı, her tanesi incitti, diyemedim. Şaştım hâlime sabrıma, kendimle başbaşa..
Şefkatimden vurdu beni, sevgimle öldürdü. Saydı sövdü, ona dair şehvetimi söndürdü. Acımadı ulu-orta sayarken, hâlime güldürdü. İzledim, sustum, içimde tuttum baştan başa..
Ne kızabildim, ne konuşabildim, ne de anlattım. Biraz zaman geçti üstünden, sanmam ki atlattım. Sevgili bildim, düşler kurdum, kendimi aldattım. Küsmedim inan, kızmadım! Sadece, sildim attım! ...
Fetih Coşkunsu
Kayıt Tarihi : 24.3.2025 01:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
