Adın yoksa hem kolay hem de zordur yaşamak,
Kadınsan, seninki yaşamak değil bir yaşamı harcamak.
Ağlayarak geldiğimiz dünyada birileri bizi hala ağlatıyor,
Ağlatmasa da sevgiye boğarken içimizi kanatıyor.
Kadının sefilliği ya tiyatroda sahnelenen “lüküs hayat” çakması,
Ya da diz boyu rezillikte bir sonraki acıya başı dimdik çıkması.
Peki, kim karar veriyor izlerken yaşayacağımız oyundaki rolümüze?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla