Adın Yok Cümlelerimde Şiiri - Niyazi Şahin

Düşerken bir yaprak daha ömrümün takviminden
Isırganlar, çakırdikenleri sarsa da her yanımı
Şirpençeler büyütüp içimde
Boş bir beşik gibi hasretle bekliyorum

Bekleyeceğim seni

Son martı kulağımdaki çığlığını kesene,
Son türkü susana kadar
Sığınıp Eyyub sabrının gölgesine
Bekleyeceğim seni

Bilirim dudakların başka türküde esir
Söküp alamam yüreğinden müsaadesiz sevdayı
kardelenlerin zemherilere direndiği,
haritalardan sürgün bu yitik kentte
acıya bileylediğim yüreğimle
ciğerlerim çatlayana kadar
Bekleyeceğim seni

umuduna kerpeten atıldı
yüreğime kor.
Kağıttan bir gemiyle okyanusa açılır gibi
Doldurup yelkenimi acılarınla…
Ayak seslerinin sindiği kaldırımda
Yamalı düşlerimle
Bekleyeceğim seni

adın yok cümlelerimde
ama
Kurşun gibi saplandın aklıma
Gidişinin bilmem kaçıncı yıldönümünde
karanlık hüzünlerin sarıp sarmaladığı şehrin
bulut dolu bir hüzünle örtülmüş caddelerinde,
kulaklarımda ıslıklarla örülmüş rüzgâr çığlıkları, ellerimde terk edilmişlerin duası, gözlerimde çocuksu kederlerin gölgesiyle
Bekleyeceğim seni

Türkü tadar mı gülüşlerin yine bilmem
Zaman acımazsızca vurdu mu çizgilerini alnına
Yeni bir yaşı ağırladığın bugün.
Bir yangının ilk kıvılcımının bir gülümseme olduğunu öğretti mi sana da
Tozlanmış bir kitabın sayfaları arasından çıkan kurumuş bir gül yaprağı?
Ilık rüzgârlar düşer mi çehrene
yalnızlığın siyaha çaldı mı senin de?
gelmeyeceğini bilsem de ömrüm oldukça
bekleyeceğim seni

Samimiyetsiz tebessümler dudaklarımda intihar ediyor şimdi
Ve
Sığ düşüncelerimin ziyan edilmiş tüm renkleri kanat çırpıyor ayaz bulaşmış çehremden.
Ürkekliğimi güvercinlere
Ve ağlamayı ayıp sayan erkekliğimi yağmur sancısı çeken bulutlara emanet edip
Fersude sevdamın esrik naralarıyla, ellerimde bir demet Hıdrellez çiçeği ile
Bekleyeceğim seni

Aralık bıraktığım sokak kapımdan bir ışık gibi süzülüşünü
Yüzünde billurdan bir gülüşle dönüşünü
Arife gününde bir çocuğun bayramı bekleyişi gibi
Bekleyeceğim

Bekleyeceğim seni