Adın Yazıyor Arş'ı Ala'da Bil Anne

Yasak meyve ile başladı serüvenin,
Kutsalıydın onsekizbin alemin.

Adem ile sözlendin,vaki oldu analık,
İlklerin ilkine ise,nasip oldu babalık.

Dünya böyle kuruldu insanlık başlangıcı,
Analar her zaman her yerde,başların tacı.

Rahminde yaşattı,can içinde cananı,
Bulunmaz dünyada onun gibi yananı.

Yağmur yüklü bulutlara özendin,
Gökkuşağı gibi güzelliye bezendin.

Can verdi canından,anne karnından,
Yaşatmak görevdir ona,anneliğin şanından.

Nutfeye can verdi Rabbim,yolculuğu dokuz ay,
Anne mutlu mu mutlu,günleri say anam say.

Gün geldi vaki oldu ol kutlu doğum,
Çoktan unuttum sancıları,olduya çocuğum.

Annenin en mutlu anı,yavrunun ilk ağlayışı,
Öpüp koklayıp sarıp sarmalayışı.

Dokuz ay bitti,vuslat tamam oldu,
Bir ömür boyu beraber,başlayan yolculukdu.

Toprak suyla kavuştu, anne ise yavruyla,
Zorluklar yıldırmadı, kalkan oldu canıyla.

Elleri pamuk gibi, sinesi sıcak mı sıcak,
Açar kollarını, taht'dan da öte ana'da kucak.

İnci gibi durudur gözünden akıttığı yaşları,
Canıma can katardı,Hayatla savaşları.

Can içinde canandım,gün geldi kapısına dayandım,
Nenni ile uyuttu,nenni ile uyandım.

Gözyaşları yağmurdu,sinesi yorgan,
Geldi yavru Dünyaya, anadan üryan,

Rabbimin verdiği mükafattır,doğurganlık payesi,
Canından can vermektir,yavrusuna gayesi,

Hadi anne,aç sineni, şefkatinle sar beni,
İnan bulamadım,senin gibi seveni.

Anneler kutsaldır benim bildiğim,
Fatihalar sana olsun sevdiğim,

Kutsal bir yolun,yolcususun sen anne,
Emeklerin hiçte boşa değil,can anne
Adın sanın yazıyor Arş'ı Ala'da Bil ANNE.

Mithat Çöpür (Akcanlı)
05/03/2007