Adın Ülkem Olur! Şiiri - Feridun Urfa

giydirilmiş tüm sözlerimin iliklerinden başlayarak soyuyorum geceyi
soyup soyup baş ucuma koyuyorum korkularımı
imlasız ve kuralsız şiirlerin kıyısında yeni yetme acılar boy veriyor
boy ver gitsin
koy ver gitsin
sövüver gitsin

ormanı yakılmış dağlar gibi
çıplak ve çaresiz duruyorum karşında
diz çöküyorum,
ellerini doluyorum saçlarıma
şefaat
şefaat
şefkat diliyorum...

sonrasında paletli bir iç çekişmenin orta yerinde
tüm şarilerin apoletlerini söküyorum
dişlerimle ha, dişlerimle

özürler diliyorum,rüyalar görüyorum
nefes nefese kalıyorum boynunun atlasında
alışkanlıklarımın boğazına yağlı bir ilmek geçirip
kötürüm kavramlar diziyorum ardın sıra

dilim sürçüyor adını söylerken,afallıyorum
topal bir köpek gibi acı çekiyor
nefesimi tutuyorum
adınla başlayan
adınla devam ediyor
büyüyor içimdeki zelzelenin çapı
kendine dönük bir yıkıma dönüşüyor

sonrasında acımtırak şarkılar ve şiirler
uzadıkça uzayan melankolik melodiler
kekre bir acı bırakır ağzımın içinde
ağzımın içi adının vatanına dönüşür
adın ülkem olur
ülkem adını alır
tadın kalır
ülkem kalır
adın kalır

birden Sura üflenir
ve yürümeye başlar içimdeki dağlar
denizler çekilir
balıklar ölür
işçiler ayaklanır
tanrı gazab doğurur
peygamber küfre bulaşır
iktidarlar devrilir içimin savaşlarında
muktedirler af diler
mazlum zalime dönüşür

sonra proleter kaygılarım depreşir
işçi-köylü temalı sloganlar
ağzından öpülmüş
yarım ağızlı savaşçılar
etnik şarkılar mırıldanır

gök gürlesin istemem
uçak uçsun istemem
yol bitsin istemem
şiir bitsin istemem

gök gürler
uçak uçar
yol biter
tabutlar gelir omuzlarda

şiir devam eder...

sonrasında derin bir iç çekişle başlayan diyalog korkuya dönüşür ansızın
tekrara düşer şair
ve bombalanır sözün kılıyarı
af dilenir
söz istenir

yarım yamalak bir türkü mırıldanırım en son
dilimde kutsal aforizmalar
kitaplar iner gökyüzünden
şiir yasaklanır
başlar mide ağrım

dilimdedündenkalmabirduaafdilersenden-feridun kurt