Doğan güneşin beşiği
Umudun sönme eşiği
Göğün yerle ilişiği
Adın Ufuk olsun senin
Önde, arkada her yerde
Maverayı örten perde
Nerde başı, sonu nerde?
Adın Ufuk olsun senin
Kim dedi dünyamı kapla
Dairemsin, sonsuz çapla
Alanın sevgim! Hesapla
Adın Ufuk olsun senin
Sana koşsam, yaklaşamam
Kaçsam da uzaklaşamam
Sınırlarını aşamam
Adın Ufuk olsun senin
Hep en öte, hep en ırak
Varılamayan son durak
Açamayacağım duvak
Adın Ufuk olsun senin
Mazidesin atidesin
Şu andasın, şimdidesin
Eller bana Mecnun desin
Adın Ufuk olsun senin
Ne gerçeksin ne de hayal
İdrakine yok ki mecal
Buldum derken yitti Kemal
Adın Ufuk kaldı senin
Kayıt Tarihi : 8.8.2006 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Budak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/08/adin-ufuk-olsun-senin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!