Adın Rügardır Senin
Mevzu derin mi derin..!
Öyle zor ki tanımak, anlayabilmek seni
Ve öyle zor ki işin...
İstenmez olursun çoğu zaman;
Ağır gelir esmelerin..
Düşünülmez ki;
Tozu/dumana katışının sebebi hikmeti...
Sen ki;
Hayat Zincirinin vazgeçilmez halkası!
Bilinmese de kıymetin;
Ağır gelse de kimi zaman, varlığın!
Kusursuz ifa edersin atfedilen vazifeyi..
Esersin renk-renk,
Mevsim-mevsim..
Kimi zaman sakin, kimi zaman sert!
Rüzgârın çeşitli hâlleri vardır;
Kimisi özlerken, kimisine dert!
Soğuğu, serini, sıcağı vardır...
...
Tez Unutulur;
Güneşin, kavurucu yaz sıcağında;
Yaprağın kımıldamadığı;
Bunaltıcı anlarda, ansızın gelişlerin..
Oh! Diyerek solunan serin nefesin!
SU gibi, CAN gibi içe akan esintilerin
Tez unutulur...
Adın Rüzgâr-dır Senin!
Sersen de en güzel hâllerini gözler önüne;
En yıkıcı kareler kalır belleklerde!
Unutulur tüm güzelliklerin..
Malûldür HAFIZALAR, Güzelliklerden Yana...
...
Düşündüm de, RÜZGÂRIM;
Acaba
Sende de var mı, malûllük?
Sende de uğrar mı nisyana, güzellikler?
Bu yüzden mi belli olmaz sağın/solun!?
Ne Kadar da Kesişiyor, Biz İnsanlarla Yolun...
[b]07.12.2011 / Metanet Yazıcı
Metanet YazıcıKayıt Tarihi : 8.12.2011 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (27)